Ik heb er niet van geslapen...

"Ik heb er niet van geslapen, ik ben niet zo'n studiebol." Dit zeggende loopt een helpende bij  Meander Leren binnen voor de medicatietoets. Ieder jaar wordt ze als helpende getoetst op haar actuele kennis van het toedienen van medicijnen. Terecht, aangezien dit een belangrijke handeling is voor de gezondheid van alle klanten en bewoners waar ze mee te maken heeft.

"Gelukkig, het viel mee. Ik wist de meeste vragen wel." Opgelucht komt de helpende het leslokaal uit na het maken van de toets. Later die week zie ik haar weer en geeft ze aan geslaagd te zijn met goede punten. Het lukt ieder jaar wel maar ieder jaar is ze ook weer nerveus.

"Vraag je je ook af of het goed is wat je doet als je aan het werk bent?" vraag ik. "Ja, maar ik weet precies hoe het moet en als ik bezig ben weet ik ook dat ik het goed doe. Maar als ik zo voor iemand anders het moet voordoen dan word ik zenuwachtig." "En zeker wanneer ik dat allemaal moet uitleggen en opschrijven."

Veel collega's in de zorg zijn doeners met het hart op de goede plaats.
Niet alleen de helpenden, maar ook de verzorgenden en verpleegkundigen moeten steeds hun bijscholingen doen en kennis en kunde up-to-date houden. Het vraagt een voortdurende inzet van hen. Het is immers een beroep waarbij het van levensbelang is dat hun handelingen zonder fouten worden uitgevoerd.

Hoe anders is een aantal andere beroepen zoals timmerman of muziekleraar waarbij je je hele leven kunt voortborduren op wat je ooit een keer geleerd hebt. Je houdt het bij maar hoeft niet meer tussentijds te bewijzen dat je je vak nog meester bent. Je diploma van toen zegt genoeg en je mag aan de slag.

Ik snap uiteraard wel dat het heel belangrijk is dat onze collega's bijgeschoold moeten blijven, maar ik heb hier ook veel bewondering voor. Ze moeten al hun mensenkennis, compassie en vaak ook fysieke arbeid inzetten in hun beroep. En toch nog steeds blijven bewijzen dat je er alles van af weet.

Daarom ben ik ook trots op onze medewerkers: ze laten zien wat ze kunnen en gaan met veel plezier, humor en vooral vaak goedgemutst aan de slag. Samen met de klanten en bewoners die ze dagelijks verzorgen laten ze een perfect staaltje medemenselijkheid zien!

"En gelukt?" vraag ik aan een andere collega die ik naar buiten zie komen bij het toetslokaal van het skillslab. Ze lacht breeduit: "ja hoor. Ik ga weer meteen door naar de afdeling. Ik heb avonddienst en dit gelukkig alweer gehaald!"

Auteur

Jose Blezer

Als docent bij Meander Leren ontmoet je veel medewerkers in de zorg. Je geeft les maar leert tegelijkertijd heel veel van je deelnemers en hun verhalen. Wat me vooral raakt is de passie waarmee er gewerkt wordt in de zorg, en hoeveel we met en van elkaar leren.