“Met zijn drietjes vormen we een gezinnetje”
De 78-jarige Marita Rinkens woonde 53 jaar op een mooie plek in Aalsmeer. Maar in het najaar van 2021 keerde ze terug naar Kerkrade en trok ze in bij haar zus Dora en zwager Karel Wolters. Om voor hen te kunnen zorgen, zodat het echtpaar thuis kan blijven wonen. Thuis, dat is het ouderlijk huis, waar Dora en Marita samen opgroeiden. “Marita zei: ‘jij gaat niet naar het verpleeghuis, ik laat jou nooit in de steek’. Het is een schat”, vertelt de 86-jarige Dora Wolters.
Marita Rinkens: “In deze laatste fase van het leven vormen we met z’n drietjes een gezinnetje.” Ze vertellen met z’n drieën graag hoe het zo gekomen is, samen met Irina Ciechorski. Die werkt al meer dan drie jaar bij het echtpaar Wolters als hulp bij het huishouden van Meander. En tegenwoordig ook als mantelzorgondersteuner. “Wij zien haar als onze vriendin”, klinkt het eensgezind uit drie monden in de woonkamer. Irina lacht: “We hadden meteen een klik toen ik als invalhulp kwam. Zodoende ben ik gebleven.”
Dol op elkaar
De woonkamer waar we koffiedrinken ademt de familiegeschiedenis. De meubels, het servies, de foto’s, allemaal doen ze denken aan haast vervlogen tijden. Het huis ligt aan de rand van het centrum en biedt een prachtig uitzicht. Nee, Dora en Karel willen hier beslist niet weg. Maar een half jaar geleden leek er geen andere uitweg meer, vertellen ze. Het begon met het herseninfarct van Dora, die daarmee in zorg- en revalidatiecentrum Hambos in Kerkrade belandde. Haar echtgenoot brak zijn heup en kreeg vervolgens een hartaanval. Ironisch genoeg betekende dat de hereniging van het echtpaar, want ook hij ging revalideren in de Hambos. “Ze zijn al 69 jaar getrouwd en nog altijd dol op elkaar”, lacht Irina. Dora knikt. “Ik ben blij met elke dag die we samen hebben. Toen we weggingen uit de Hambos, kreeg ik van een van de verpleegkundigen dit”, vertelt ze. Ze staat op, schuifelt naar een tafeltje en pakt een vierkant tegeltje met een korte tekst. “Lees maar”, zegt ze. Zij vraagt: “Heb je alles schat?” Hij pakt haar hand vast en zegt: “nu wel.
Last van dementie
Zo op het eerste gezicht lijkt Dora goed hersteld. Ze oogt gezond. Dat ze last heeft van dementie is als bezoeker niet meteen te merken. Maar haar echtgenoot, Marita en Irina weten beter. Het geheugen stokt met regelmaat. En de dingen die ze gewend was te doen, lukken vaak niet meer. Koken, daar hield ze altijd zo van. Maar dan vergeet ze bijvoorbeeld het gas uit te doen. Marita: “Met Kerstmis wilde ze konijn braden. Maar de volgende dag stond dat beest nog te pruttelen. Toen moest ik zeggen: gooi maar weg.” Ze lachen. Haast onbezorgd, zou je denken. Maar de realiteit is anders. Ze hebben een zware tijd achter de rug. Irina: “Mensen blijven steeds langer thuis wonen. Dat lukt in dit geval, omdat Marita hier is en de thuiszorg elke dag komt voor de verzorging van het echtpaar. Zelf help ik in de huishouding en ondersteun ik Marita, zodat zij af en toe op adem kan komen. Wat zij doet is natuurlijk niet vanzelfsprekend. Alles achterlaten en intrekken bij je zus. Maar samen proberen ze nog een fijn leven te leiden. En je ziet dat dit mevrouw Wolters goed doet.”
Tegenpolen
Eenvoudig is het niet, erkent Marita. Eens wil ze terugkeren naar haar huis in Aalsmeer, waar ze met haar overleden man woonde. Naar haar vrienden. “Die mis ik heel erg. Zij steunden mij wel in mijn beslissing om naar Kerkrade te gaan. ‘Marita, je moet doen wat je hart je ingeeft’, zeiden ze.” De 90-jarige Karel, die vooral luistert, vertelt dat hij blij is dat ze er is. “Ik vind het prachtig en gezellig.” Maar het botst ook wel eens, erkennen ze alle drie. De zussen zijn echte tegenpolen en hebben hun eigen normen en waarden. Dora was altijd meer van laat maar een beetje waaien. Marita heeft het graag netjes. Die kan blijven poetsen, vertelt het echtpaar. Marita: “Ik kan toch moeilijk de hele dag gaan zitten”, zegt ze resoluut. Ook tijdens het gesprek kan ze dat niet, al was het maar om de appeltaart uit te serveren die ze zelf gebakken heeft. Toch, zo erkent ze, is het soms echt pittig. “Een tijdje terug dacht ik: het gaat echt niet meer.” Nu Karel weer wat mobieler is, is het optimisme terug. Alleen de vrienden in Aalsmeer, die blijft ze missen. “Die zou ik graag weer eens willen zien.” Irina kijkt haar aan en zegt: “Dan moeten we samen eens gaan kijken hoe we een dagje Aalsmeer kunnen organiseren.
Volledig Pakket Thuis’ (VPT)
In 2016 is Meander gestart met het aanbieden van het ‘Volledig Pakket Thuis’ (VPT) voor klanten in de wijk. Met het VPT-pakket ontvangen klanten die intensievere hulp nodig hebben in hun eigen woning dezelfde zorg en dienstverlening als in een zorgcentrum. Dit wordt als een enorme toegevoegde waarde ervaren. Een onderdeel van het VPT-pakket is mantelzorgondersteuning.
