Elke oma houdt haar kleinkind in de gaten. Maar ook als deze inmiddels 40 jaar is? Oma Sybil Kloth (89) wel. Zodra ze uit het busje stapt dat haar naar Dagcentrum Prima Vista in de Hambos heeft gebracht, checkt ze meteen of de auto van haar kleindochter Kim Thijssen op de parkeerplaats staat. Kim werkt namelijk in de Hambos. Sybil lacht: “En oh wee als ze er niet is. Dan bel ik haar moeder, net als vroeger.”
Sybil komt inmiddels al zeven jaar naar de Dagbesteding in Prima Vista. “Toen mijn man overleed, had ik het er erg zwaar mee dat ik alleen was. De Dagbesteding trok me niet, dat leek me iets voor oude mensen.” Tot overmaat van ramp brak Sybil haar enkel waardoor ze in de Hambos terecht kwam om te revalideren. Daar bouwde ze het lopen langzaam weer op. Om toch wat meer onder de mensen te komen, besloot ze een kijkje te nemen bij de Dagbesteding Prima Vista: “Dat was eerst best spannend, maar voelde meteen vertrouwd. Er wordt hier van alles georganiseerd en het is hartstikke gezellig met de mensen.”
Op de afdeling Strauss, een paar verdiepingen hoger, is kleindochter Kim vijf dagen per week te vinden als activiteitenbegeleider: “Ik loop hier inmiddels al 15 jaar rond, maar ik kom nog steeds met plezier.” Kim houdt zich als activiteitenbegeleider bezig met de organisatie van de meest uiteenlopende activiteiten en alles daaromheen. Van kienen tot koken, en van zingen tot uitstapjes. Een ontzettend uitdagende en afwisselende baan. Ze lacht: “Ik behoor hier inmiddels tot het meubilair. De hele Hambos kent me wel."
Tegendraads
“Kim was het eerste kleinkind in onze familie", vertelt Sybil trots. “We woonden dicht bij elkaar, dus ik had ze elke dag op de koffie.” Kim: “Bij oma en opa was het altijd gezellig en kon álles. Kreeg ik thuis mijn zin niet, dan belde ik oma. Dan loog ik bijvoorbeeld dat mijn moeder me alleen thuis had gelaten. Uiteraard mocht ik meteen komen. En mijn nietsvermoedende moeder werd boos gebeld hoe ze dat in haar hoofd had gehaald, haha.” Sybil lacht: “Ja, met de jaren werd Kim wat meer tegendraads en wij tuinden er elke keer met open ogen in. Maar het is goed gekomen hoor.”
Sociale controle
Tientallen jaren later zijn de twee nog steeds even close. Kim: “Ik heb inmiddels ook kinderen en elke zaterdag gaan we met z'n allen naar oma voor een kop koffie en een lekker stukje vlaai. Dat houden we erin.” En dan zien ze elkaar ook nog meerdere keren per week in de Hambos. Kim: “Het is sociale controle van beide kanten. Ik weet precies wanneer ze in Prima Vista zou moeten zijn. Dus als ze er niet is, trek ik meteen aan de bel en bel ik ook mijn moeder.”
Dankbaar
Kim: “Ik ben vooral heel dankbaar dat mijn oma nog in mijn leven is. Vond ik vroeger controle vreselijk, ben ik nu blij als de liftdeuren op mijn afdeling opengaan en ik mijn oma uit zie stappen, om even te checken wat ik aan het doen ben. Sybil lacht: “En zolang ik nog achter mijn rollatortje kan blijven lopen, blijf ik dat doen.”
MENS magazine
Bekijk hier het lifestyle magazine van Meander.
