Stel je gaat met pensioen, maar je mist je werk? Of collega’s vragen je terug om toch nog even een ochtendje of middagje per week te komen als vrijwilliger … Het overkwam Jo Handels (67). Hij stopte een jaar geleden na 41 dienstjaren met zijn werk als activiteitenbegeleider in de Lückerheide. Maar inmiddels is hij terug als vrijwilliger en méér dan een dagdeel alleen. “Ik was nog niet klaar.”
“Samen muziek maken, dat maakt gelukkig”
Zijn agenda is weer goed gevuld. Allemaal activiteiten in het verlengde van zijn vakgebied: activiteitenbegeleider muziek. “Het begon met een bewoonster die ik accordeon-les gaf. Ze had vroeger altijd accordeon gespeeld en ik ben weer met haar gaan oefenen. In korte tijd kwamen de liedjes uit haar vingers. In het begin alleen met haar rechterhand, want het lukte niet goed met de andere hand. Door veel te oefenen, kon ze het weer. Met mijn vertrek zou de les voor haar stoppen, maar ik wilde die mevrouw dit niet afnemen. Zo zit ik niet in elkaar.”
“Ik wilde de bewoonster de muziekles niet afnemen. Zo zit ik niet in elkaar.”
Maar ook andere collega’s gingen Jo vragen. Kun je niet komen ondersteunen bij de carnavalsmiddag, of tijdens de verwenroute. “Tja, en van het een kwam het ander”, lacht Jo. “Ik zit er weer helemaal in.”
Figuurzagen
Het mooie van dit verhaal is dat Jo op 25-jarige leeftijd in de Lückerheide als vrijwilliger is gestart. “Ik had figuurzagen als hobby en ik kon aan de slag bij de houtbewerking. Ik viel dus met mijn neus in de boter” blikt hij terug. “Ook speel ik orgel, piano en gitaar. Tijdens een muziekmiddag kwamen heel veel verzoeknummers binnen, die ik allemaal uit mijn hoofd kende. Van thuis uit ben ik heel muzikaal opgevoed. Mijn ouders zongen veel en ook met mijn opa, die mandoline en gitaar speelde, luisterde ik veel genres.
Op aanraden van zijn manager volgde Jo de opleiding Activiteitenbegeleiding en kreeg hij uiteindelijk de functie van activiteitenbegeleider met muziek als hoofdthema. En die baan vervulde Jo 41 jaar. Met veel plezier, fluitend. Naast muziek maken richtte hij een zang- en kerkkoor op voor bewoners alsook een muziekgroep waarin bewoners instrumenten bespeelden. Jo schreef belevingsgerichte verhalen en bedacht thema-activiteiten en spelvormen. Als er iets te doen was, stond Jo op het podium. “Geef me een microfoon en ik begin te ‘moelen’ “ lacht hij. “Twee dagen in de week zat ik bij de OR om op te komen voor de rechten van mijn collega’s. Die afwisseling maakte mijn werk zo leuk. Ik heb ook nog een periode in de Dormig gewerkt als hoofd activiteitenbegeleiding, maar uiteindelijk toch weer hier terecht gekomen.”
Rock & blues
Op 1 mei 2023 ging Jo met pensioen. “Op de Dag van de Arbeid, dat had ik me zo gepland” blikt hij met ondeugende ogen terug. Maar zijn agenda bleef niet lang leeg. Jo keerde terug naar de plek die in de afgelopen jaren zijn tweede thuis is geworden. Maar ook buiten de Lückerheide is hij actief in de muziek. “Ik begeleid dus die mevrouw met de accordeon twee uur per week. Eens per maand maak ik muziek op afdeling Roos. Ik begeleid een koortje voor de aanleunwoningen in De Dormig en ben incidenteel met projecten bezig op o.a. een basisschool. Op vrijdagochtend doe ik vrijwilligerswerk in Kling Nullet. Daar ondersteun ik een bewonerskoortje met zang en dans. Dat deed ik trouwens ook al toen ik nog in loondienst was. Ach wat is nou een vrijdagochtend als je de vrijdag toch vrij hebt? Dan heb je nog de middag voor jezelf?”
Daarnaast speelt Jo in diverse groepjes, van blues tot rock en alles ertussen. “De perfecte manier om mijn hoofd leeg te maken! Ik vind het bovendien belangrijk om vernieuwend te blijven, mezelf daarin uit te dagen. Als ik mensen zie meeklappen, zingen of gewoon genieten dan weet ik weer waarom ik dit doe. Dat is zo sjiek! En als vrijwilliger heb ik niet meer al die verantwoordelijkheid, dat is ook fijn. Als ik samen met anderen muziek mag maken, ben ik gelukkig.”
