“Ik hoop dat ik andere alleenstaanden hiermee kan inspireren”
Hoensbroekse mevrouw Weitering maakt de lekkerste soepen
Toen ze na een herseninfarct twee jaar geleden nagenoeg blind werd, besloot Polly Weitering (79) uit Hoensbroek voornamelijk nog soepen te koken. Ze wilde goed voor zichzelf zorgen met verse groenten zonder bang te zijn dat iets aanbrandt. Inmiddels staat er elke dag verse soep op het menu. De dames van de hulp bij het huishouden gaan niet naar buiten voordat ze een kop soep hebben gehad. “Ik vind het fijn om mijn maaltijden met anderen te delen.”
Een zieke onderbuurman, een kennis die de computer repareert: iedereen in Polly’s buurt kan rekenen op een kop verse soep met kruiden die ze op haar balkon kweekt. Vandaag staat de tomaten puntpaprikasoep op het menu. “Ik noem hem ook wel eens mijn vitamine C-soep”, vertelt de Hoensbroekse al roerend in de pan. “Ik maak elke soep op gevoel. Ik zie nog maar voor 0,2 procent. Door mijn slechte zicht werk ik veel op de tast. Bij het snijden van de tomaat voel ik waar de kroon zit en weet ik waar ik moet snijden. Een ui snijden is een stuk lastiger door de witte kleur; in rood zit veel meer contrast.” Wat het geheim is van haar soepen? “De liefde die je erin stopt”, vertelt ze. “Dat proef je terug. En verder: welke soep ik ook maak: er gaan altijd twee aardappeltjes in. Die zijn neutraal van smaak en een uitstekend bindmiddel.”
Intussen krijgen we een grote kop soep voorgeschoteld: courgetteroomsoep. Hij smaakt inderdaad heerlijk. Thuishulp Leidjan de Freitas kwam laatst voor het eerst bij mevrouw Weitering invallen voor een zieke collega. “Ik kwam binnen en zei: wat ruikt het hier lekker? Ik mocht meteen aan tafel plaatsnemen. Intussen maak ik de soepen thuis zelf ook voor mij en mijn kinderen; ze zijn lekker snel te bereiden en supergezond.” Leidjan komt uit Angola en woont sinds kort in Hoensbroek waar ze als thuishulp werkzaam is. Ze heeft maatschappelijke dienstverlening gestudeerd aan de universiteit in Portugal, maar die diploma’s zijn in Nederland niet rechtsgeldig. Ze is blij dat ze na een periode in een asielzoekerscentrum bij Meander kan instromen en in haar werk als thuishulp zich de taal behendig kan maken. Iets wat haar al heel goed afgaat. “Dit is meer dan schoonmaken alleen. Je kijkt ook naar wat mensen nodig hebben en dat is toch ook mijn achtergrond. Ik heb veel bewondering voor mevrouw. Ze blijft zo positief na alles wat ze heeft meegemaakt.” Met een trotse blik en een grote lach kijkt ze opzij. Mevrouw Weitering beaamt: “Toen ik het infarct kreeg zei ik gelijk: ‘ik kan dit hanteren’. En zo was het ook. Natuurlijk was het ook moeilijk omdat ik zoveel moest opgeven. Van autorijden tot sporten. Je bent ineens heel beperkt. Ik schilderde bijvoorbeeld ook altijd graag, maar dat precisiewerk lukt niet meer. Daarom ben ik overgestapt naar abstracte kunst, dat is minder nauwkeurig. Je moet vooral blijven kijken naar wat wél nog kan.”
“Je moet vooral blijven kijken wat wel nog kan”
En dat is onder andere de heerlijkste soepen maken. Iets wat ze zich noodgedwongen zelf aanleerde. “Je moet toch goed voor jezelf blijven zorgen. Ik hoop dat ik andere alleenstaanden hiermee kan inspireren dit ook te doen. Laatst sprak ik een mevrouw die zei: ik heb al jaren geen bloemkool meer gehad, die dingen zijn zo groot. Dat is toch zonde! Je kunt de restjes altijd voor in de soep gebruiken. Maak je wortelenstamppot, dan maak je gelijk ook wortelsoep! Maar dan wel met Marokkaanse kruiden hè”, waarschuwt ze met haar vinger in de lucht. “Ach weet je wat het is, ik deel gewoon graag. Vroeger mocht bij ons thuis ook iedereen mee-eten. Kijk, hier tegenover in dat huis ben ik geboren.” Ze wijst op een woning in de Buttingstraat, tegenover de flat waar ze nu woont. Iedereen die op bezoek kwam, kon aanschuiven en we hadden zelf een moestuin. Dat zit gewoon in me. Als je piano speelt doe je dat toch ook niet voor jezelf? Dan wil je anderen mee laten luisteren! Zo zie ik dat ook met mijn soepen. Ik word er blij van als anderen ervan mee genieten. En samen eten verbindt.” •
Kijk op pagina 19 van het Meander Magazine voor het recept van de vitamine C soep. Benieuwd naar de overige soepen van Polly? Scan op deze pagina dan de QR code.
