Studenten een beetje warm maken voor de Korsakov-doelgroep
Kristel Hakke werkt als coördinator binnen de Korsakov afdelingen van de Lückerheide. In deze column vertelt ze waarom ze na 17 jaar nog steeds zo dol is op haar bewoners.
Onderweg naar het Vista College
Vandaag zit ik samen met Peter in de auto, hij is een van onze bewoners en heeft Korsakov. We zijn onderweg naar het Vista College. Naast dat ik coördinator ben geef ik namelijk ook trainingen en gastcolleges over Korsakov, binnen en buiten Meander. En vandaag dus aan studenten van Vista, samen met Peter. Ik ken Peter al 16,5 jaar. Al bijna net zolang als ik in de Lückerheide werk, woont hij bij ons op de afdeling. Ja, dan bouw je écht een hele intense band met iemand op. Ik ken hem door en door. Het bijzondere aan deze doelgroep is dat het relatief jongere mensen zijn, waardoor hun intelligentie intact blijft en dus ook niet verder achteruit gaat. Het contact is na bijna 17 jaar dus nog steeds even leuk als in het begin. Hoe bijzonder is dat? Ik ben in aanraking met Korsakov gekomen toen ik solliciteerde op de functie van tuinbegeleider in de Lückerheide. Toen wist ik nog niet met wat voor mensen ik zou gaan werken. Toch had ik meteen een klik met de bewoners. Het werd me al snel duidelijk dat deze mensen nog ongelooflijk veel in hun mars hebben. Samen met de andere collega’s zijn we toen het hele dagprogramma gaan uitbreiden, van wandelen en fietsen tot aan fitness en voetbal. En dat staat nu nog steeds. Terug in de auto kijk ik trots naar Peter. Ik vind het heel vet dat hij vandaag met me meegaat. Niet alleen als gezelschap; hij zal ook zijn eigen woordje doen, als ervaringsdeskundige.
Na 17 jaar nog steeds zo enthousiast over deze doelgroep
Ons doel vandaag is om de studenten al een beetje warm te maken voor de Korsakov-doelgroep, maar ze ook voor te lichten over iets wat hen zelf ook kan overkomen. Het leuke aan studenten is dat ze nog zo onbevangen zijn en recht voor de raap. Ze stellen héle andere vragen dan collega’s. Zo vroeg iemand bijvoorbeeld aan Peter wat zijn mooiste eigenschap was. Ja, toen stond hij wel even met zijn mond vol tanden, haha. ‘Weet je nog welke tatoeages je allemaal hebt, omdat je geheugenproblemen hebt?’, vroeg een andere student. Peter strekt zijn armen uit naar de studenten: ‘Waarom denk je dat ik ze op mijn armen heb laten zetten?’ Er klinkt gelach vanuit de zaal. Ik grijp mijn kans: ‘Maar Peter, je hebt er toch ook eentje op je rug?’ ‘Ja, van een supermooie vrouw’, antwoordt hij snel. Ik richt me tot de studenten: ‘Jullie zien het, bij Korsakov is er niets mis met het lange termijn geheugen.’ Glunderend zit ik in de auto terug naar huis. Dat wil wat zeggen toch, dat ik na 17 jaar nog steeds zo enthousiast word van deze doelgroep?
* Het syndroom van Korsakov ontstaat door een ernstig vitamine B1-tekort, meestal door alcoholmisbruik in combinatie met slechte voedingsgewoonten. Hierdoor kunnen bepaalde gedeelten van de hersenen worden aangetast, waardoor iemand geheugen-, inprentings-, en oordeelstoornissen krijgt. Het gevolg hiervan kan zijn dat mensen op den duur niet meer zelfstandig kunnen wonen.
