Vrijwilligers zijn onmisbaar in Hospice De Vlinderhof Kerkrade
In Hospice de Vlinderhof in Kerkrade verblijven mensen die de laatste fase van hun leven niet thuis willen of kunnen doorbrengen. Ze worden ‘gasten‘ genoemd; een zorgvuldig gekozen term om aan te geven hoe in dit hospice over zorg gedacht wordt. “Hier kan bijna alles, we gaan uit van de wensen van onze gasten.”
In de Vlinderhof werken 11 professionele medewerkers, Dankzij hen is hoogwaardige verpleegkundige zorg verzekerd. Maar minstens zo belangrijk zijn de ruim 30 vrijwilligers. Hun hulp is onmisbaar voor de aandacht en het respect die hier geboden worden aan de gasten zodat ieder op eigen wijze afscheid kan nemen van het leven.
Jolanda van de Kandelaar-Jungblut (48 jaar) maakt al meer dan 7 jaar deel uit van het vrijwilligersteam van het hospice. Vier keer per week kookt ze voor de gasten, 3 gangen en altijd vers. Ook hierbij wordt zoveel mogelijk rekening gehouden met de wensen van de gasten. Familie kan, als ze het tevoren aangeven, tegen een kleine vergoeding mee-eten. “Sinds het overlijden van mijn moeder, 10 jaar geleden, ben ik met de dood bezig. Een vriendin wees me op de mogelijkheid in dit hospice vrijwilligerswerk te doen. Veel taken bleken voor mij te zwaar omdat ik reumapatiënt ben. Koken is mijn hobby en dat gaat wel. De keuken is een centraal punt in de Vlinderhof. Gasten en familie schuiven er regelmatig aan voor een goed gesprek. De geuren van het klaarmaken van de maaltijden geven een huiselijk gevoel. Mijn medevrijwilligers en ik koken met liefde en de gasten zeggen vaak dat ze dat proeven.”
Hoe mooi Jolanda het vrijwilligerswerk in het hospice ook vindt, ze maakt ook moeilijke momenten mee. “De dood hoort bij het leven, vind ik. Maar als hier bekenden of leeftijdgenoten verblijven, komt dat extra bij mij binnen. Bijvoorbeeld toen een van de gasten mij vroeg om hem te helpen zijn 12½ jarig huwelijksfeest te regelen: uitnodigingen, eten en muziek. Hij speelde trompet net als ik.” Jolanda heeft haar eigen manier om deze ervaringen te verwerken. “Al heel lang schrijf ik emoties van me af in de vorm van gedichten en versjes. Op een gegeven moment zeiden mensen tegen me ‘daar moet je iets mee doen’. Ik aarzelde want ik sta niet graag op de voorgrond. Maar toen ik in aanraking kwam met een uitgever die mensen heel laagdrempelig de kans geeft om een boek uit te geven, was alles heel snel geregeld. Eind maart heb ik mijn eerste gedichtenbundel ‘Zomaar uit het leven gegrepen’ gelanceerd. Een bijzonder gevoel, ook omdat ik zoveel mooie reacties krijg. Dat stimuleert me enorm. Mijn tweede bundel is al voor driekwart klaar en die wordt weer heel anders.”
Monique Vinken (48 jaar) werkt al een jaar of 20 als verzorgende bij MeanderGroep. Ruim 2 jaar geleden maakte ze overstap naar Hospice de Vlinderhof. “Ook tijdens mijn werk in een wijkzorgcentrum was ik al geïnteresseerd in palliatieve zorg. Het is heel bijzonder om mensen in de laatste levensfase bij te staan. We proberen hier veel rust te creëren; warme zorg te bieden waarbij de wensen van de gast centraal staan. We hanteren geen vaste tijden in de zorg maar passen ons volledig aan het ritme van iedere gast aan. Ook de opvang van de familie hoort erbij. Er staat altijd een kopje soep voor hen klaar.”
In de laatste levensfase past uitsluitend zorg van de allerhoogste kwaliteit, vinden ze in De Vlinderhof. De medewerkers kunnen dat alleen maar bieden dankzij de inzet van hun vrijwilligers. “De samenwerking tussen de medewerkers en de vrijwilligers is enorm intensief, op alle gebieden. Wij vormen in feite 1 team” benadrukt Monique. ”Dat maakt het vrijwilligerswerk hier best veeleisend. Wij vragen hen ook allerlei cursussen te volgen, van complementaire zorg tot tiltechnieken. Samen staan we voor de beste zorg en aandacht. En als gasten die bij ons komen dan spreken over ‘een warme deken die over je heen valt’ geeft dat aan ieder van ons een enorm goed gevoel.”
